وایت پیپر بیت کوین: بیت‌کوین را به صورت کامل بشناسید!

زمان مطالعه: 14 دقیقه

آخرین به‌روزرسانی: ۲ بهمن ۱۴۰۰

بیت کوین اولین رمزارز شناخته شده در دنیا است. رمزارز بیت کوین نوعی پول الکترونیکی همتا به همتا (فرد به فرد) است که در پرداخت‌های آنلاین امکان ارسال مستقیم پول، ارز و منابع مالی از شخصی به شخص دیگر را، بدون این که نیازی به یک موسسه مالی واسط باشد، فراهم می‌کند. انتقال دارایی (BTC) از شخص به شخص دیگر بر اساس الگوریتمی که طراحی شده، صورت می‌گیرد. این الگوریتم به صورت کامل و دقیق در وایت پیپر بیت کوین توضیح داده شده است. در این مقاله نیز قصد داریم به موارد مهمی که باید در مورد بیت کوین و وایت پیپر آن بدانید، بپردازیم. با بیتستان تا انتها همراه باشید تا به صورت دقیق وایت پیپر بیت کوین را بررسی کرده و با نحوه کارایی این شبکه و ارز دیجیتال BTC آشنا شوید.

وایت پیپر بیت کوین

برای این که بتوان پول و یا دارایی را از حسابی به حساب دیگر انتقال داد، نیاز به یک بازیگر سومی مثل بانک‌ها و موسسات مالی داریم تا ضمن اعتبار سنجی داده‌ها و اطلاعات حساب‌ها، دارایی به مقصد تعیین شده انتقال یابد. در این سیستم مشکل اصلی این است که اشخاص ثالث مانند بانک‌ها و موسسات مالی نمی‌توانند به کارایی مطلوبی ارائه دهند، چرا که:

1. بانک‌ها و موسسات مالی نمی‌توانند از بروز خطا در حین انتقال دارایی جلوگیری کنند
2. هزینه و کارمزد انتقال دارایی توسط موسسات واسط و شخص سوم بالا است
3. محدودیت‌های زیادی برای انتقال دارایی‌ها مثل حجم دارایی و … وجود دارد

از این رو، نیاز زیادی به وجود یک سیستم برای انتقال دارایی بدون داشتن چنین محدودیت‌هایی به شدت احساس می‌شد. در این حین بیت‌کوین به بازی مبادلات مالی وارد شد.

آنچه که باید در مورد بیت‌کوین بدانید، این است که بیت‌کوین یک سیستم پرداخت الکترونیکی مبتنی بر اثبات رمزنگاری به جای اعتماد است که به هر دو طرف اجازه می‌دهد تا مستقیماً بدون نیاز به یک واسط، با یکدیگر معامله کنند. به جای شخص ثالث، زنجیره غیرقابل تغییری از تراکنش‌ها وجود دارد که برای امضای آن به اثبات محاسباتی نیاز است.

وایت پیپر بیت کوین، ۱۲ بخش مختلف را شامل می‌شود که در بخش‌های دوم تا نهم، ساتوشی مؤلفه‌های اساسی مورد نیاز برای حفظ شبکه را شرح می‌دهد که با ایده‌ی گسترده‌تری از اجماع انبوه برای ثبت امضای دیجیتال شروع می‌شود. در وایت پیپر بیت کوین، هر بخش آنچه را که برای قسمت قبلی لازم است، توصیف می‌کند، زنجیره‌ای از وابستگی‌های دومینو مانند که به ابتدای آن بازمی‌گردد.

مقدمه (Introduction)؛ بخش اول وایت پیپر بیت کوین:

تجارت به وسیله اینترنت، از اعتماد به خدمات موسسات مالی نشات می‌گیرد. موسسات مالی از دیرباز به عنوان شخص سوم معتمدی در فرآیند پرداخت‌های الکترونیک حضور داشته‌اند. با این که عملکرد این سیستم برای بیشتر تراکنش‌ها به اندازه کافی خوب است، باز هم ضعف‌های زیادی وجود دارد.

تراکنش‌های قطعی به خاطر آنکه موسسات مالی نمی‌توانند از اختلافات واسطه‌گری جلوگیری کنند، غیر ممکن به نظر می‌رسند. هزینه افزایش واسطه‌گری، هزینه‌های تراکنش را افزایش می‌دهد. محدودیت در حداقل سایز تراکنش به حذف امکانات برای تراکنش‌های معمولی می‌انجامد.

با امکانات قطعی، نیاز به اعتماد بیشتر می‌شود و بازرگانان باید نسبت به مشتری‌هایشان محتاط باشند؛ چون زحمتی که آن‌ها برای دریافت اطلاعات می‌کشند، بیشتر از چیزی است که به آن نیاز دارند.

در این فرایند، درصدی از تقلب‌های غیر قابل اجتناب پذیرفته شده هستند. با وجود این که امکان اجتناب از این هزینه‌ها و پرداخت‌های غیر مطمئن در ارزهای فیزیکی موجود نیست، ولی مکانیزمی هم برای ایجاد پرداخت بدون وجود یک کانال ارتباطی معتمد وجود ندارد.

چیزی که سیستم پرداخت الکترونیک به آن نیاز دارد، سیستمی بر پایه رمزنگاری به جای استفاده از سیستم پرداخت بر پایه اعتماد است. بهتر است دو شخص مشتاق به معامله، بدون آنکه نیازی به شخص سومی باشد، با یکدیگر معامله کنند. تراکنش‌هایی که از نظر محاسباتی غیر قابل بازگشت هستند، می‌توانند از معامله‌گران دربرابر تقلب محافظت کنند.

مکانیزم‌های تکراری نگه‌دارنده اطلاعات و پرداخت قطعی، می‌توانند به سادگی برای حمایت از خریداران اجرایی شوند. در سیستم بیت‌کوین یک راه‌حل بسیار عالی برای برطرف کردن این مشکلات وجود دارد. این راه‌حل بهره‌مندی از سرور مهر زمانی توزیع‌شده و همتا به همتا است. با این روش، اثبات محاسباتی بر اساس ترتیب زمانی تراکنش‌ها تولید می‌شود.

تراکنش‌ها، بخش دوم وایت پیپر بیت کوین (Transactions):

ما یک کوین الکترونیکی را به عنوان زنجیره‌ای از امضاهای دیجیتالی تعریف می‌کنیم. هر کسی که بخواهد کوین خود را به دیگری منتقل کند، به چندین مولفه نیاز دارد. از جمله:

• امضای دیجیتالی
• هش تراکنش قبلی
• کلید عمومی مالک بعدی
• و اضافه کردن این مراحل به انتهای کوین

با داشتن این 4 مورد، انتقال دهنده قادر خواهد بود که معامله را به دستی پیش ببرد. دریافت‌کننده کوین با تایید امضاهای دیجیتالی می‌تواند زنجیره مالکیت را تضمین کند.

 

مشکلی که در اینجا وجود دارد این است که گیرنده نمی‌تواند مالکی را که کوین خود را دو بار خرج نکرده، تایید کند. راه‌حل رایج، ساخت دوباره کوین است. یکی از رایج‌ترین راه‌حل‌ها برای جلوگیری از دو بار خرج شدن هر تراکنش، چک کردن آن‌ها در محل ابتدایی است.

پس از هر تراکنش، کوین باید به ضرابخانه برگردد تا تبدیل به کوین تازه‌ای شود. کوین‌هایی که مستقیم از ضرابخانه خارج می‌شوند، قابل اعتماد هستند و نسبت به دو بار خرج شدن آن‌ها شکی نیست؛ ولی مشکلی که در این راه‌حل وجود دارد این است که سرنوشت تمام پول‌های سیستم به شرکت تولیدکننده سکه یا همان ضرابخانه بستگی دارد. هر تراکنشی در ضرابخانه به حالت اولیه انجام می‌شود، درست مانند عملیاتی که بانک انجام می‌دهد.

ما به روشی نیاز داریم که صاحبان کوین‌ها با استفاده از آن بدانند مالکان سابق، تراکنش‌های قبلی را امضا نکرده‌اند. به منظور رسیدن به اهدافمان، تنها اولین تراکنش را حساب می‌کنیم؛ بنابراین برایمان مهم نیست در آینده تلاش‌هایی برای دو بار خرج شدنش انجام شود.

تنها راه تایید عدم وجود یک تراکنش، آگاهی نسبت به تمام تراکنش‌هاست. در مدلی که کوین بر پایه‌ی ضرابخانه ساخته می‌شد، ضرابخانه از همه تراکنش‌ها آگاه بود و تصمیم می‌گرفت کدام یک اول انجام شود. برای انجام این روش بدون یک مرجع معتمد، باید تراکنش‌ها اعلام عمومی شوند و ما به سیستمی برای شرکت‌کنندگان موافق نیاز داریم که در تاریخچه‌ای منفرد دستورالعمل دریافت می‌کنند. گیرندگان باید زمان هر تراکنش را ثابت کرده و گره‌های موافق باید ابتدا دریافت شوند.

بخش سوم وایت پیپر BTC، سرور مُهر زمانی (Timestamp Server ):

وایت پیپر بیت کوین گزارش تراکنش مشترک را به عنوان نوعی سرور مهر زمانی به تصویر می کشد. همه افرادی که از بیت‌کوین استفاده می‌کنند، باید به نحوی در مورد تاریخچه تراکنش‌های یکسانی توافق کنند تا از تقلب جلوگیری شود، و این امکان فراهم می‌شود که هش‌های تراکنش‌ها بر روی همان برگه‌ای که هر معامله‌گر دیگری از آن استفاده می‌کند،مهر زمانی داشته باشد.

 

مهر زمانی داده‌هایی را که باید وجود داشته باشند، در بستر زمان و با هدف دریافت هش، اثبات می‌کند. هر مهر زمانی، شامل مهر زمانی قبلی در هش می‌شود و زنجیره‌ای را با افزودن تقویت‌کننده زمانی که پیش از آن وجود داشته‌اند، می‌سازد.

بخش چهارم وایت پیپر Bitcoin، الگوریتم اثبات کار (Proof of Work):

بر اساس وایت پیپر بیت‌کوین، اثبات انجام کار شامل اسکن برای ارزش در زمانی می‌شود که هش صورت گرفته معادل صفر بیت است. مانند اتفاقی که برای SHA-256 می‌افتد و هش با عدد صفر بیت شروع می‌شود.

متوسط کار مورد نیاز در تعداد صفر بیتی‌های مورد نیاز نمایانگر است و می‌تواند با اجرای یک هش مجزا تایید شود. برای شبکه مهر زمانی، با افزودن یک واحد به بلوک تا زمانی که ارزش به دست آمده از هش بلوک صفر بیت شود، اثبات انجام کار را اجرایی می‌کنیم.

وقتی تلاش‌های CPU به قدری گسترش یافت که اثبات انجام کار راضی‌کننده شد، بلوک نمی‌تواند بدون کار دوباره تغییر کند. بنابراین بلوک‌های بعدی زنجیره‌های پس از آن را تشکیل می‌دهند. وقتی بلاکی تغییر می‌کند، همه بلوک‌های پس از آن نیز دوباره اجرا می‌شوند.

اثبات انجام کار همچنین مشکل تعیین نمایندگی را در اغلب تصمیم گیری‌ها برطرف می‌کند. اگر اکثریت بر پایه هر آدرس آی‌پی تنها یک رای وجود داشت، آن وقت ممکن بود هر کسی که بیشتر از یک آدرس آی‌پی دارد، در تصمیم‌گیری‌ها اختلال ایجاد کند. اثبات انجام کار اساساً بر مبنای یک سی‌پی‌یو – یک رای، صورت می‌گیرد.

اغلب تصمیم گیری‌ها به طولانی‌ترین زنجیره مربوط می‌شود که بیشترین سرمایه‌گذاری اثبات کار در آن انجام شده است. اگر اکثر قدرت سی‌پی‌یو با گره‌های صادق کنترل شده باشد، زنجیره صادق به سرعت رشد می‌کند و از رقیب‌هایش پیشی می‌گیرد. برای اصلاح بلوک قبلی، هکر مجبور است اثبات انجام کار را در بلوک مورد نظر و همه بلوک‌ها پس از آن اعمال کند. سپس آن را بررسی کرده و از گره‌های صادق عبور دهد.

احتمال آنکه مهاجمان سایبری بتوانند از بلوک‌ها گذر کنند، با افزایش بلوک‌های بعدی کاهش می‌یابد. با هدف جبران افزایش سرعت سخت‌افزار و تفاوت در اجرای زمانی گره‌ها، بلوک‌ها به طور متوسط در هر ساعت به طور مشخصی حرکت می‌کنند. در چنین شرایطی اثبات انجام کار دیگر سخت نخواهد بود.

بخش پنجم وایت پیپر بیت کوین، شبکه (Network):

در ادامه، گام‌های اجرایی کردن شبکه‌ها با یکدیگر را مرور می‌کنیم:

•  تراکنش‌های جدید در همه گره‌ها منتشر می‌شوند
• هر گره از تراکنش‌های جدید، در یک بلوک جمع می‌شود
• هر گره، با یافتن سختی اثبات کار برای بلوک کار می‌کند
• وقتی که یک گره اثبات انجام کار را پیدا کرد، در بلوکی با همه گره‌ها منتشر می‌شود
• گره‌ها بلوک‌ را در صورتی می‌پذیرند که همه تراکنش‌ها ارزشمند باشد و پیش از این خرج نشده باشند
• گره‌ها با ساخت بلوک جدید در زنجیره، استفاده از هش در بلوک پذیرفته شده، بر پذیرش‌شان در بلوک پافشاری می‌کنند

گره‌ها، همیشه بلندترین زنجیره را به عنوان زنجیره درست در نظر می‌گیرند و برای گسترش آن تلاش می‌کنند. اگر دو گره با اشکال مختلف در بلوک بعدی منتشر شود، بعضی از گره‌ها اطلاعات اولی را دریافت می‌کنند و برخی دیگر اطلاعات دومی را می‌پذیرند.

در مواقعی که این اتفاق می‌افتد، گره‌ها با اولین اطلاعاتی که دریافت کرده‌اند، کار می‌کنند؛ ولی اطلاعات دیگری را هم که دریافت شده ذخیره می‌کنند، زیرا امکان طولانی شدن زنجیره دوم وجود دارد. از آنجا که گره‌ها با توجه به طولانی بودن زنجیره تصمیم به درستی یا نادرستی آن می‌گیرند؛ بلوکی را دنبال می‌کنند که زنجیره‌ای طولانی‌تر دارد.

وقتی اثبات انجام کار، زنجیره‌ای طولانی پیدا کند، همان را ادامه می‌دهد، چون گره‌ها شاخه طولانی‌تر را ادامه می‌دهند و با مشاهده شاخه بلندتر بر روی آن کار می‌کنند.

در انتشار تراکنش جدید دسترسی به همه گره‌ها لازم نیست. به محض آنکه نودها به اندازه کافی گسترش یابند، بلوک‌ جدیدی تولید می‌شود. توزیع و انتشار بلوک همچنین عملیات ارسال پیام را بر عهده دارد. اگر یک گره توسط بلوک دریافت نشود، به بلوک بعدی درخواست می‌دهد و آن را نسبت به وضعیتش آگاه می‌سازد.

اشتیاق (Incentive)، بخش ششم وایت پیپر بیت کوین:

اولین تراکنش در یک بلوک به صورت قراردادی، تراکنش خاصی است. این تراکنش با یک کوین جدید که توسط سازنده بلوک ایجاد شده، شروع می‌شود. این مسئله، اشتیاقی برای گره‌ها به وجود می‌آورد تا از شبکه حمایت کنند و روشی را برای توزیع ابتدایی کوین‌ها در محاسبات فراهم می‌کند.

انگیزه‌ها همچنین می‌توانند با هزینه‌های تراکنش‌ها سنجیده شوند. اگر ارزش خروجی تراکنش کمتر از ارزش ورودی آن باشد، تفاوت در هزینه تراکنش به ارزش محتوای بلوک در تراکنش اضافه می‌شود. زمانی که یک عدد تعیین شده در چرخه ورودی کوین‌ها وارد شود، اشتیاق در تمامی هزینه‌های تراکنش منتقل می شود و تورم به صفر می‌رسد.

بخش هفتم وایت پیپر BTC، بازیابی فضای دیسک (Reclaiming Disk Space):

هنگامی که آخرین تراکنش در یک کوین به اندازه کافی در بلوک‌ها قرار گرفت، تراکنش‌های قبل از آن قادرند در فضای دیسک ذخیره شوند. برای برخورداری از امکانات شکستن هش بلوک، تراکنش‌های هش شده در یک درخت مرکل قرار می‌گیرند. این درخت فقط یک ریشه دارد که شامل هش بلوک می‌شود. بلوک‌های قدیمی می‌توانند با کوتاهی شاخه‌های درخت تجمیع شوند. همه هش‌ها نمی‌توانند فروخته شوند.

سربرگ یک بلوک بدون تراکنش، حدود ۸۰ بایت است. اگر بلوک‌ها هر ۱۰ دقیقه به وجود بیایند، ۸۰ بایت در هر سال ۸۰* ۶* ۲۴* ۳۶۵ = ۴/۲ مگابایت می‌شود. با سیستم‌های کامپیوتری که به طور معمول در سال ۲۰۰۸ با ۲ گیگابایت رم به فروش می‌رسد و از قانون مور پیروی می‌کنند، این رقم رشد بیشتری در هر سال خواهد داشت و ۱/۲ گیگابایت در هر سال رشد می‌کند. حافظه داخلی نباید به مشکل تبدیل شود، حتی اگر سربرگ‌های بلوک فضای کافی داشته باشند.

بخش هشتم وایت پیپر بیت کوین، ساده‌سازی تایید پرداخت (Simplified Payment Verification):

ممکن است پرداخت‌ها بدون اجرایی شدن در یک شبکه کامل از گره‌‌ها تایید شوند. تنها چیزی که کاربر به آن نیاز دارد، نگهداری یک کپی از سربرگ‌های بلوکی با بلندترین زنجیره اثبات انجام کار است. او می‌تواند از شبکه گره‌ها استعلام بگیرد تا قانع شود بلندترین گره متعلق به اوست و شاخه مرکل مرتبط با تراکنش در بلوک مهر زمان را در اختیار گرفته است.

کاربر نمی‌تواند تراکنش‌ها را برای خود اندازه بگیرد، ولی با قرار دادن آن‌ها در جایگاه زنجیره، توانایی تماشای گره شبکه را دارد. کاربر می‌تواند شبکه‌ای از گره‌ها را بپذیرد و بلوک‌ها پس از تایید شبکه پذیرفته شده به زنجیره اضافه شود.

تا وقتی شبکه گره‌های صادقانه کنترل شده باشند و تایید انجام شود، شبکه ارزشمند خواهند بود. با این حال، این شبکه نسبت به حمله هکرها آسیب‌پذیرتر است. شبکه گره‌ها می‌تواند تراکنش‌های خودش را تایید کند. ساده‌سازی روشی است که به هکرها آزادی عمل می‌دهد و آن‌ها می‌توانند قدرت شبکه را با دستکاری اطلاعات تراکنش‌ها کاهش دهند.

یکی از استراتژی‌های حمایتی در مقابل اقدامات هکرها، اخطارهای پذیرش در شبکه گره‌ها است. وقتی یک بلوک نامعتبر کشف می‌شود، توسط نرم‌افزاری که کاربر تمام بلوک‌ها را دانلود کرده و اخطار تراکنش‌ها، ناهماهنگی‌ها را تایید می‌کند. به احتمال زیاد تجارت‌ها با دریافت پرداخت‌های مکرر،‌ کماکان می‌خواهند گره‌ها را اجرا کنند زیرا این روش به استقلال در امنیت و تایید سریعتر منجر می‌شود.

میزان ترکیب و تفکیک (Combining and Splitting Value)، بخش نهم Bitcoin White Paper:

اگرچه مدیریت کوین‌ها به شکل مستقل امکان‌پذیر است، این احتمال وجود دارد که تراکنش‌ها برای هر انتقال جداگانه‌ای سنگین تمام شود. هدف از تفکیک و ترکیب ارزش در تراکنش‌ها، استفاده از ورودی‌ها و خروجی‌های چندگانه است. ممکن است ورودی‌های یکسان از یک تراکنش قبلی، بزرگتر یا ترکیب ورودی‌های چندگانه مقادیر کوچکتری شود و در بیشتر دو ورودی، یک پرداخت وجود دارد و در تغییرات برگشت به ارسال‌کننده فرستاده می‌شود.

در این گزارش متوجه می‌شویم که هر تراکنش کجاست و چگونه با تراکنش‌های دیگری ارتباط دارد. این تراکنش‌ها، به تراکنش‌های دیگری بستگی دارند و نمی‌توانیم این مسئله را یک مشکل ببینیم. در اینجا نیازی به تاریخچه تراکنش‌ها و یک کپی مستقل نیست.

دهمین بخش وایت پیپر بیت کوین، حریم خصوصی (Privacy):

در مدل بانکداری سنتی، سطحی از حریم خصوصی وجود دارد که دسترسی به اطلاعات را محدود می‌کند. محدودیت دسترسی به اطلاعات تنها شامل افراد معامله‌کننده نمی‌شود، بلکه موسسات مالی و سیستم‌هایی که بر پایه اعتماد بنا شده‌اند نیز اطلاعات زیادی را دریافت نمی‌کنند.

با این همه، ضرورت اعلام عمومی تمامی تراکنش‌ها مانع از انجام این روش می‌شود. حریم خصوصی در معاملات از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. یکی از راه‌های حفظ حریم خصوصی، نگهداری اطلاعات در مکان دیگری با کلیدهای ناشناس است. مردم می‌توانند تراکنش انجام شده یک شخص به شخص دیگر را بینند، ولی آن‌ها به اطلاعات مربوط به تراکنش دسترسی نخواهند داشت. این موضوع درست مشابه اطلاعاتی است که توسط صرافی‌های بورس منتشر می‌شوند، اطلاعاتی که زمان و حجم معاملات مستقل را بدون افشای نام معامله‌کنندگان عمومی می‌کنند.

برای اینکه هر تراکنش به مالک مشترکی ارتباط پیدا نکند، باید از یک جفت کلید جدید به عنوان دیوار حفاظتی اضافی استفاده کرد. با این همه، برای تراکنش‌هایی که ورودی‌های چندگانه دارند، ارتباط اجتناب‌ناپذیر است؛ چون ورودی‌های این نوع تراکنش‌ها فقط یک مالک دارد. خطر تراکنش‌هایی با ورودی چندگانه در این است که با مشخص شدن صاحب کلید، دیگر تراکنش‌های مربوط به آن شخص نیز قابل شناسایی است.

محاسبات (Calculations)، یازدهمین بخش وایت پیپر بیت کوین:

ما سناریویی را مطرح کردیم که هکرها سعی دارند زنجیره‌های جایگزین را سریعتر از زنجیره اعتماد تولید کنند. حتی اگر این مسئله را امکان‌پذیر در نظر بگیریم، سیستم تغییرات اختیاری را قبول نمی‌کند و هکر هرگز نمی‌تواند ایجاد ارزش کند یا درآمدی به دست آورد. نودها تراکنش‌های غیر قابل اعتماد را به عنوان پرداخت نمی‌پذیرند و نودهای معتبر هیچ‌وقت بلوکی را که حاوی تراکنش‌های غیرقابل اعتماد باشد را قبول نمی‌کند. تنها کاری که هکر می‌تواند انجام دهد، تغییر یکی از تراکنش‌های خود برای بازگشت پولی است که خرج کرده.

رقابت میان زنجیره‌های معتبر و هکر زنجیره‌ای را می‌توان به عنوان گشت تصادفی دوجمله‌ای توصیف کرد. موفقیت در اجرای زنجیره معتبر افزایش آن به اندازه یک بلوک است که با +۱ نشان داده می‌شود و شکست در رقابت میان زنجیره‌های معتبر و هکر زنجیره‌ای، افزایش یک بلوک متعلق به هکر است که به کاهش زنجیره‌های معتبر و شکاف به اندازه یک بلوک می‌انجامد که آن را با -۱ نشان می‌دهند.

احتمال موفقیت یک هکر با وجود کمبودها، مشابه مسئله نابودی قمارباز است. قمارباز با اعتبار نامحدود می‌بازد و تمام تلاشش را می‌کند تا به نقطه‌ای برسد که هیچ بدهی‌ای ندارد. با محاسبات و بررسی احتمالات متوجه می‌شویم که او هیچوقت به نقطه صفر نمی‌رسد یا نمی‌تواند زنجیره معتبر را به دست آورد. در ادامه با محاسبات این موضوع را توضیح می‌دهیم:

p= احتمال یافتن بلوک بعدی توسط یک نود معتبر

q= احتمال یافتن بلوک بعدی توسط هکر

qz= احتمال اینکه هکر با وجود عقب بودن چند بلاک به بلوک‌های معتبر برسد

 qz={ 1 if p≤q

q/ pz if pq}

فرض می‌کنیم p بزرگتر از q است؛ بر همین اساس، تعداد بلوک‌هایی که هکر لازم دارد تا به زنجیره معتبر برسد، افزایش می‌یابد و احتمال آنکه هکر بتواند به بلوک بعدی برود به صورت نمایی کاهش پیدا می‌کند. اگر شرایط برای هکر مناسب نباشد، از زنجیره عقب می‌ماند و هر چه هکر از زنجیره عقب‌تر بماند، شانس رسیدن به نقطه صفر برای او خیلی کم و ناچیز خواهد شد.

اکنون زمانی را بررسی می‌کنیم که دریافت کننده‌ی یک تراکنش جدید باید صبر کند تا بتواند به اندازه کافی از عدم امکان تغییر تراکنش توسط فرستنده اطمینان به دست آورد. فرض ما این است که فرستنده هکری است که قصد دارد دریافت کننده را مدتی در مورد پرداخت فریب دهد. هکر بعد از گذشت زمان کوتاهی بازگشت پرداخت را به سمت خود (آدرس خود) تغییر می‌دهد. گیرنده در چنین شرایطی اخطاری را دریافت می‌کند، اما فرستنده امیدوار است اخطار خیلی دیر به گیرنده فرستاده شده و عملیات فریب به خوبی پیش رفته باشد.

گیرنده یک جفت کلید جدید تولید می‌کند و کلید عمومی را قبل از امضا در اختیار فرستنده قرار می‌دهد. با این کار مانع آماده‌سازی زنجیره‌ای از بلوک‌ها پیش از زمان مقرر توسط فرستنده می‌شود.گیرنده باید این روش را به طور مداوم ادامه دهد و دست از تلاش‌هایش برندارد تا وقتی که به اندازه کافی خوش شانس باشد و بتواند تا جایی که می‌تواند جلو بیفتد، سپس در آن لحظه تراکنش را اعمال کند. زمانی که تراکنش ارسال شد، فرستنده متقلب کارش را بر روی زنجیره موازی که حاوی نسخه‌ی جایگزین تراکنش است، آغاز می‌کند.

گیرنده تا وقتی منتظر می‌ماند که تراکنش به یک بلوک اضافه و تعداد z بلوک به آن متصل شود. او از پیشرفتی که هکر به وجود آورده هیچ اطلاعی ندارد؛ اما پیش‌بینی می‌کند زمان متوسط بلوک‌های معتبر بر حسب هر بلوک چه مقدار بوده است.

• پتانسیل پیشرفت احتمالی هکر با توزیع پواسون (Poisson)، با ارزش مورد انتظار خواهد بود:

• برای دریافت احتمال رسیدن هکر به بلوک‌های معتبر، تراکم پواسون را  برای هر مقدار پیشرفت که هکر توانسته انجام دهد،‌ تکثیر می‌کنیم:

• مرتب‌سازی معادله با هدف جلوگیری از جمع شدن با دنباله بی‌نهایت

• تبدیل به زبان برنامه‌نویسی سی
• برخی نتایج را اجرا می‌کنیم و می‌توانیم احتمال را به شکل نمایی با z مشاهده کنیم.
• برطرف کردن مشکل P کمتر از 0.1 %

دوازدهمین بخش وایت پیپر بیت کوین، نتیجه گیری (Conclusion):

هدف ما ارائه سیستمی برای تراکنش‌های الکترونیکی است. کارمان را با چهارچوب معمولی ارزهایی شروع می‌کنیم که با امضاهای دیجیتالی ساخته شده‌اند. این سیستم بر روی مالکیت‌های قبلی کنترل قدرتمندی دارد اما روشی نیست که به طور کامل جلوی دوبار خرج شدن را بگیرد.

برای حل این مشکل، شبکه همتا به همتا را با استفاده از اثبات انجام کار پیشنهاد کردیم. این روش تاریخچه‌ای از تراکنش‌ها را ثبت و آن را عمومی می‌کند. اگر نودهای معتبر توسط قدرت سی‌پی‌یو کنترل شود، هکر قادر به محاسبه نخواهد بود. این شبکه پایدار و غیر ساختاری است. نودها در این شبکه با هماهنگی کمی کار می‌کنند.

نودها تا زمانی که پیام‌ها مکان مشخصی هدایت نمی‌شوند، نیازی به شناسایی ندارند. نودها می‌توانند در شبکه در رفت و آمد باشند به این معنا که می‌توان نودها را از شبکه حذف یا به آن اضافه کرد. پذیرش زنجیره اثبات کار نشان می‌دهد که چه اتفاقی در بلاک افتاده است. آن‌ها به قدرت CPU رای می‌دهند تا بر روی بلوک‌های معتبر تاکید کنند. این پذیرش با تلاش برای گسترش بلوک‌های معتبر و کاهش بلوک‌های نامعتبر انجام می‌شود. در نهایت، هر قانون و اشتیاقی لازم باشد توسط مکانیسم توافق جمعی یا همان الگوریتم اجماع اعمال می‌شود.

همان طور که مشاهده کردید، وایت پیپر بیت کوین، ۱۲ بخش مختلف را شامل می‌شود که در بخش‌های دوم تا نهم، ساتوشی مؤلفه‌های اساسی مورد نیاز برای حفظ شبکه را شرح می‌دهد و با ایده گسترده‌تر اجماع انبوه برای ثبت امضای دیجیتال شروع می‌شود.

این رمزارز بزرگ بازار که به عنوان باارزش‌ترین دارایی دیجیتالی نیز شناخته می‌شود، از طریق برخی دستورالعمل‌ها استخراج می‌شود که در اصطلاح به این عملیات، ماینینگ گفته می‌شود. شما می‌توانید هم این ارز دیجیتال را با استفاده از دستگاه‌های ماینر استخراج کنید، هم این که از پلتفرم‌های قابل اعتماد اقدام به خریداری BTC نمایید.

بیتستان سامانه ایمنی برای خرید و فروش ارز دیجیتال است؛ در صرافی ارز دیجیتال Bittestan می‌توانید به راحتی هرچه تمام، به خرید رمزارز و فروش رمزارز های محبوب بازار به ویژه بیت کوین بپردازید. صرافی رمزارز بیتستان با ارائه خدمات ۲۴ ساعته خرید و فروش کریپتوکارنسی، لذت معامله‌ای امن، سریع و آسان را برای شما به ارمغان می‌آورد.

از طریق لینک زیر می‌توانید اقدام به معامله بیت‌کوین نمایید.

بیت کوین